Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa jest Stowarzyszeniem Życia Apostolskiego, do którego należą kapłani i bracia. Założycielem jest św. Kasper del Bufalo, rzymski kapłan (1786-1837). Widział on potrzebę stworzenia wśród kapłanów życia wspólnotowego, pozwalającego na pogłębienie życia duchowego i aktywniejsze działania misyjne zarówno we własnym kraju, jak i poza jego granicami. Przy pomocy swego ojca duchowego, wielkiego czciciela i propagatora duchowości Krwi Chrystusa, bpa Franciszka Albertiniego, założył Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa w 1815 roku. Pierwszym Domem Misyjnym młodego Zgromadzenia był stary, opuszczony klasztor św. Feliksa w Giano, w Umbri, który został misjonarzom ofiarowany przez papieża Piusa VII.

Trzy filary: Misja – Wspólnota – Duchowość – charakteryzują charyzmat oraz życie i apostolstwo.

Misja

Jako misjonarze jesteśmy wezwani przez charyzmat św. Kaspra, aby budować i odnawiać Kościół. Dlatego Zgromadzenie, wzorem św. Kaspra, realizuje służbę Słowa Bożego, wzywając do odnowy i nawrócenia poprzez misje i rekolekcje, uczestniczy w apostolskiej misji Kościoła, głosząc tajemnicę Chrystusa, który odkupił wszystkich ludzi przez swoją Krew, by dać im udział w Królestwie Bożym.

Rozumiemy odnowę jako zaspokajanie potrzeb lokalnych wspólnot poprzez posługę wśród grup imigrantów, tworzenie szkół, budowania struktur diecezjalnych Kościoła, gdzie nie zostały jeszcze utworzone oraz różnorodnej opieki wśród potrzebujących. Pomoc Kościołowi w potrzebie, zwłaszcza przez posługę Słowa, stało się naszym znakiem rozpoznawczym.

Pragniemy wnosić miłość Bożą do parafii, szkół, szpitali i więzień. Pracują wszędzie tam, gdzie Kościół potrzebuje i gdzie nie dotarła jeszcze dobra nowina.

Krew Przymierza przynagla nas do budowania wspólnoty pomiędzy nimi i z wszystkimi, do których są posłani.

Wspólnota

Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa jest międzynarodowym Stowarzyszeniem Życia Apostolskiego. Charakteryzuje go wielokulturowość i różnorodność. Tym, co łączy wszystkich współbraci, rozsianych po całym świecie, jest Krew Chrystusa oraz misja pod sztandarami „Ceny Naszego Zbawienia”, dla której każdy z misjonarzy poświęca swoje życie, talenty i siły.

Śladem Założyciela misjonarze żyją we wspólnotach, jeśli tylko warunki apostolskie na to pozwalają. Są zjednoczeni węzłem miłości i włączeni w służbę Kościołowi poprzez inkorporację i życie radami ewangelicznymi, służą sobie nawzajem.

Domy misyjne są otwarte na przyjmowanie ludzi szczególnie z różnych kultur, tworząc atmosferę wzajemnego ubogacania się, dialogu i życia wspólnotowego jako znaku pojednania w Chrystusie.

Duchowość

Chrystus, który przelał swoją Krew za nas, był dla św. Kaspra i jest też dla Misjonarzy znakiem wielkiej miłości Boga dla wszystkich ludzi.

Nabożeństwo do Najdroższej Krwi Chrystusa, było bardzo obecne w Katolickiej duchowości od XIX wieku. Od Soboru Watykańskiego II doszło do biblijnej odnowy duchowości, koncentrując się wokół biblijnych obrazów i tematów, takich jak przymierze, krzyż, kielich, a ostatnio, pojednanie.

Dlatego adoracja Chrystusa, który daje swoją Najdroższą Krew na zbawienie wszystkich, zajmuje szczególne miejsce w życiu duchowym, wspólnotowym i apostolskim członków Zgromadzenia. W tej duchowości, jak nam przypomina św. Kasper, „idziemy do serca naszej wiary”.

Domy misyjne to środowiska modlitwy i refleksji koniecznej do ciągłej odnowy osobistej, aby misja była bardziej owocna. Jako misjonarze są umacniani bogactwem duchowości Krwi Chrystusa, dzielą się nią nawzajem i przekazują ją całemu światu.

 Aspektami centralnymi w duchowości Krwi Chrystusa są: praca z cierpiącymi, tworzenie wspólnot, celebrowanie Eucharystii oraz posługa przebaczenia i pojednania osobistego, wspólnotowego i społecznego.

W Polsce misja ta realizowana jest od prawie 30 lat poprzez prowadzenie rekolekcji dla wszystkich stanów, pomocy charytatywnej, posługę uzależnionym, ewangelizacji, pieszych pielgrzymek, misji parafialnych oraz formacji duchowej dla świeckich, szczególnie w ramach ruchu Wspólnoty Krwi Chrystusa (WKC), która powstała w 8 grudnia 1808 roku w Rzymie w kościele San Nicola in Carcere. Na ziemiach polskich istnieje od 1981 roku i zaczęła się prężnie rozwijać.